Çok Gördüm Yeğen!.. Şiiri - Kemal Doğanay

Sanmaki dünyada herkes gülüyor,
Gülerken ağlayan çok gördüm yeğen.
Bu dünyada en çok çocuk ölüyor,
Karalar bağlayan çok gördüm yeğen.

Nasihatım olsun bu sözüm sana
Gerçeği bilmeden söyleme bana
Mikroplar karışır hastayken kana,
Yalanı söyleyen çok gördüm yeğen.

Kurda kapan kurdum bekler tuzakta
Beklediğim dostlar gelmez uzakta
Hasta yola çıkmış gider kızakta,
Sonucu bilmeyen çok gördüm yeğen.

Ormanlara baksan çoğu meşeli
Düğünlerde oynar köçek neşeli
Sağlamı görmedim derde düşeli,
Yaşını silmeyen çok gördüm yeğen.

Derdimi yazarım mermer taşlara
Bizden selam olsun yeşil başlara
Kimseler bakmıyor gözde yaşlara,
Gününde gelmeyen çok gördüm yeğen.

DOĞANAY'ım neden giden gelmiyor
Dost dediğim değer nedir bilmiyor
Suçsuz annelerin yüzü gülmüyor?
Yüzleri gülmeyen çok gördüm yeğen.