Çok Gidesim Var Buralardan Şiiri - İrem ...

Çok gidesim var buralardan
Hiçkimseyi tanımadığım
Kimsenin de beni üzemediği
Kimsesizler diyarına

Fakat şuurumu kaybetmeliyim
Bu hafıza bana valiz olmamalı
Bildiklerimi resetleyip
Bilinmeze ilerlemeliyim.

Yorgunum,
Yorgunluğum beni alıkoyacak besbelli
Dinlenecek bir durak yok üstelik
Hayır hemen şimdi gitmeliyim

Telefonu bir kenara fırlatıp
Tek bir ceket omzuma alıp
Bana ait ne varsa öylece bırakıp
Arkama hiç bakmadan gitmeliyim.

Annem yaşlı gözlerle ‘acaba’larıyla ağıt yakarken
Dedikodumu yapmalı komşularım
Yancılarla,karşıcılar ,siyaset sofrasında doyarken
Beklemekten vazgeçip, öldüğümü sanarlar belki
Ama bir an durup düşünmeden gitmeliyim…

Merhamet,iyi niyet, bu can ağrıları kanıma dokunuyor
Ruhumu teslim etmeye giderken gözümde güller açmalı
Gerçekten gülmeyi özlediğim sadece bir an
Son fotoğrafım olmalı

Gülüşlerimde ilkbahar ve akasya kokuları
Yanaklarımda tertemiz bebek berraklığı
Yavrumu ilk gördüğümdeki huzurum
Tıpkı Anneliğin verdiği kutsal ferahlıkla
Ohh demeliyim son nefes sayışlarında

Güzel bir veda şarkısı çal kemancı
Kader sunuşu böyleydi, de ki yazıldığı gibi yaşadı
Duam vasiyetim olsun bu satırlara
Hayat kısa dedikleri bana ,
Herkesten uzun ve fazlaydı …

Çok gidesim var buralardan…