ÇOK GARİPSİN DÜNYA
Her yüze güleni
Dost sanıp
Bağrına basan
Sen değilmisin
Zalime kucak açan
Mazlumun kabusu olan
Efkarı efkarla besleyen
Dibi delik kuyu gibisin
Herkesi çekersin içinede
Bir garip kalır orda
Bağırır bağırırda
Sesini duyan olmaz
Kimine dar olursun
Kimine umman olursun
Sen kendini bulmussun
Çok garipsin be dünya
Aç insan uyurmu söylesene
Sen neyin kafasını yaşıyon
Garibin ekmeği yok
Zengine verdinde ne oldu
Kendini kaf dağında gördü
Sanki cümle alemin sahibi o
Haklıyı haksızı ayırt etmessin
Aynı hamur teknesinde yoğurup
Aynı fırında pişirirsin
Kimini yakar
Kiminin tav edersin
Sen ne kadar güzelsin
Sende haklısın
Adam olamamışsa
Kabahatı sen mi yüklenesin
Yer verdin yurt verdin
Bilemessin
Görüntüsü kallafi
İçi çürük olanları
Sende bırak zamana
Takıl bak havana
Yoksa kafayı yersin
Sen bunları bilmezmisin
Vay be
Sendemi tongaya geldin
İçten içe yanıyon desene
Sen ne kadar güzelsin
Kayıt Tarihi : 12.7.2019 23:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!