Ne var geceden korkacak? bir dilek tut ve uyu.
Kendimi boşluklara bırakmam,
Çok dolu olduğumdan, be Abdurrahman.
Daha büyük sıkıntım: Ben ağlayamam.
Korkarım ki dünyaları sel götürür ağlasam.
Önce beni boğar bu kanlı gözyaşlarım.
Sonuçta bir insanım kendime de kıyamam.
Anla işte, sevgili abdurrahman.
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda