Çok Derin Şiiri - Hüseyin Aktaş

Dini bütün değil suya günah katar
Tövbesiz içer, azar azar
Ruhu bedenden bıkkın gözü kaşından
Düşü kabusundan, kalemi kağıttan

Kafir misali örter her cevrini
Gece ellerine doğan minik serçeleri
Saklar, azrailin gözünden
Ufak bir köpekle bütün günahlarını havlatır
Her gece kul gibi uyur her sabah küffardır aşkı
Çöle atar kendini, derisi yüzülmüş Mansur gibi

Sabah, elbisesini giymeye mecal yoktur
Hele salınsa eli cebine
Her akçe günah yoluna hazır, yudumluk bir yolluk
Akar yine de sevdası güneşe oluk oluk
Ne de olsa kendince henüz daha çocuk

Bir soluk, bir aşk, bir damla ve günahları hayatı
Sonrası gece raks eden melekler
Ölüme yakın bir beden ve yayık gülüşler
Gece indimi pencereye tan vakti yüzleşme
Ve tövbe tövbe bin kere tövbe
Ta ki gece gündüzle öpüşesiye

Dini bütün değil suya katar günahı
Günahta bile sevap arar
Sarhoştur onun için sabahlar
Perdelerin kafası ondan bozuktur
Uçuşur yüzüne serin mi serin
Hadi baba uyu özlesem de uyu
Bu nasıl bir uyku
Olmaz olmamalı bu kadar derin