Çok Değişti Benim Köyüm

Çok değişti benim köyüm;

Eskilerden hiç eser yok.

Dolaştım bir baştan başa;

Fırında yok, kahvede yok.

Akşam olunca dönerdi:

Köydeki insanlar eve.

Herkesin elinde olur;

Evine dönerken file..

Ya bir iki ekmek,

Yada az bir kumanya,

Eline alan köylü:

Girer evin yoluna...

Esnaflar arasında:

Tatlı muhabbet vardı.

Dükkanlar kapanınca;

Muhabbetler başlardı.

Ne güzelde o zaman;

Köyümüzdeki hayat.

Ne şehirde, ne köyde:

Şimdilerde yoktur tat.

Dışarda kar yağarken,

Evde soba yanardı.

Belki para, pul yoktu:

Hayat güzel hayattı..

Dar patıka yollardan;

Camiye gidilirdi.

Sabah, akşam her vakit,

Cemaatlar olurdu..

Bazen olur zihnimde:

Sayarım komşuları.

Anlarım bu sayede:

Göç eylemiş çokları.

Fitonadan, çanlıya; (1)

Sayarım göçenleri.

Mümkün değildir asla!

Yaşamak o günleri.

Yaşlılar şöyle dursun;

Nice gönçlerde göçtü.

Bazıların gidişi:

Kalanları çok üzdü.

Sayamazsın sen Ali;

Köyünden göçenleri.

Dua et Zülcelale;

Cennet olsun yerleri.

1- Köyümüzün günüy ve kuzey kısımlarına eskilerden kalma o zamanlar güney tarafına fitona, kuzey tarafınada çanlı denirdi.