yüzyıllar önceydi...
ankara garında bir tren durdu.
elinde bavulu bindi trene,
sırtında eski ceketi...
yıpranmış, hatta yamalı ama
kalmış babasından.
en değerli varlığı.
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta