Çok Bilmiş Şiiri - Şair Şahin Karaman

Nice insanları sevdik.
Sevip onları dost bildik.
Varlığımızı verdik de,
Yoklukta hep terk edildik.

Yüreği inatlı katır,
Susmaz dili keskin satır.
Bozulmuş bir plak gibi,
Takıldığı yerde kalır.

Mertekler varken özünde,
O hep çöp arar gözünde.
Rüzgâr misali şişirir,
Bal varmış sanır sözünde.

İnsan konuşan bir hayvan,
Isırırmış zaman zaman.
Âlem yaman derlerdi de,
Bunlar elden daha yaman.

Gücenik gezer çokbilmiş,
Âleme karışmış gitmiş.
Zaman gelir de ölürsem,
Mezarıma gelecekmiş.

Kopuk geçen berbat hayat,
Bir de verirsin nasihat?
Ölünce ne gereği var,
Var git evinde yan gel yat.

Şahin yandı dost aşkına,
Döndü gönlü bir taşkına.
Bunca ömür böyle gitmez,
Yeter be Allah aşkına.

01 / 03 / 2008