Çok Abartıyor Şiiri - Sinan Karakaş

Kimi var yağmurdan kaçıyor,
Kimisi şemsiye açıyor,
Kimi döküleni toplarken,
Kimi toplananı saçıyor.

Kimi havaya taş atıyor,
Kimisi altında yatıyor,
Kimisi erdemin peşinde,
Kimisi çukura batıyor.

Kimi günahını tartıyor,
Kimisi de çok abartıyor,
Kimisi tebessüm ederken,
Kimisi de hep somurtuyor.

İnsan aklı yok değil vardır,
Açılar ya geniş ya dardır,
Kimisi dinlemeyi bilir,
Kimisi çelikten duvardır.