Çoğu Zamanlar Oturur Bi Köşede

çoğu zamanlar oturur bi köşede
etrafa bakarım...
insanları izlerim...
onların yürüyüşlerinden tut da
çıkan ses tonlarına kadar hem de...
içimde kitaro'nun eşsiz müziği çalar...
oradan uzaklara giderim...
dünyanın bir yerlerinde bulurum kendimi...
tek bir çığlık atsam
cihan yerle bir olacak gibi hissederim...
allah esasen beni severmiş zannederim...
bir şey olursa bana...
yanar "kün" deyip oldurduğu her şey sanarım...
evet yaşlanıyorum...
ölüme yaklaşıyorum belki...
belki tek göçerim
bu alem-i suni'den...
yanımda yar olmadan hem de...
sewilecek bir kadın...
kaç kişi için war..?
yaradan herkes için varken...
doğum da ölüm de zahmetli...
çık içinden çıkabilirsen...
offf benim yalnızlığım! ! !
offf aynalarımın dilsizliği...
offf beni bekleyen mezar;
çocuğumsuz yar'imsiz mezar...
nasıl uyur da beklerim mahşeri;
öylece onlar olmadan...
cennet avutur mu beni
onlar fanide aranıp dururken..?
KAVİYY...a.t.b.w