Cogu insan nasilsa,
Benim de oyle kaderim aslinda.
Onlar gibi yuruyorum,
Onlar gibi yiyorum,
Onlar gibi sovuyorum hayata.
Gozlerin icindeki anlamlari cikarirdim, cekirdek cikarmak kadar basitti her sey,
Herkesin aldigi yerden alirdim tum sevgileri bedava.
Cocuk olmak iste boyle bir seydi aslinda.
Her gun sana dogru adimlarimi atarken,
Her gun vazgecislerim var ellerini tutmadan.
Gunlerdir gunes yuzu gormedi bedenim,
O zaman ben gokyuzu, sen de gunes misin.
Beyaz kucuk bir bulutu andiran koltukta, sutlu bir kahve,
Pencere onunde guzel bir manzara camin bugusuyla,
Dizlerimin ustunde ak gerdanin,
Ve bir de battaniye ellerinin sicaginda.
Camin bugusundan cekip cikardigim adinin birkac harfi var,
Ben sana gunes derim, ay derim,
Yagmur derim, ask derim,
Cocuk kalmak tam da bu aslinda...
EU
Ocak
2012
Kayıt Tarihi : 8.2.2012 10:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!