Fırtınalar açtı gözümü
Göz gözü görmüyordu
Çıplaklık açlık bir yana
Ruhum nasıl üşüyordu.
Mevsimlerin adı vardı
Yazları yanardık
Kışları donardık
Ne ağıtlar yakardık.
Savrulmuştuk kavrulmuştuk…
Türkülerimiz vardı onlara tutunurduk
Çocuk olmamış adamlardan korkardık
Hep azarlanırdık yasaktı konuşamazdık.
Sonraları hasret girdi araya…
Gurbette ömrümüzü verdik beş paraya
Halbuki ne umutlarla gelmiştik buralara
Coğrafya kadermiş harbiden var ya…
Kayıt Tarihi : 25.7.2024 13:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!