Her mevsimde yüreğimin sesi ve çarpışı aynıdır.
Sevmem koyu renkli akşamları
Sevdiğim kadar koyu renkli giysileri.
Giysiler ki, bedenimin çirkinliklerini saklayan
Beni güzel gösteren kumaş parçaları.
Oysa bir de yüreğim vardı benim
Koyu renkli akşamların gölgesinde unutulan...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Sevmem koyu renkli akşamları
Sevdiğim kadar koyu renkli giysileri.
Giysiler ki; bedenimin çirkinliklerini saklayan
Beni güzel gösteren kumaş parçaları...
Oysa bir de yüreğim vardı benim
Koyu renkli akşamların gölgesinde unutulan
Kim sahip çıkacak ona,
Kim gösterecek ondaki güzellikleri
Giysileri de yok ki soyunacak
Ama biliyorum ki; Ay ve yıldızlarla aydınlanacak
Ya da kendi ışığında görünecek
Kendi özünde parlayacak...
Çok insanlar gördüm üzerinde elbisesi yoktu,
çok elbise gördüm içinde insan yoktu dizeleri aklıma getirdi bir an şiiriniz...İnsanları dış görünüşü ile değil kalbinin güzelliği ile değerlendirmek lazım dost kalem yüreğine sağlık...ve tam puan...çok anlamlı bir o kadarda güzeldi...
Tek kelimeylşe harika bir çalışma.yüreğinize emeğinize saygı duyuyor tebrik ediyorum.
Sevmem koyu renkli akşamları
Sevdiğim kadar koyu renkli giysileri.
Beyaz gecelerimin şarkısı gelir aklıma
Ve sabahın asi yüzüne uyanışım
Karanlıklarda kalışım, mumların eriyişi,
Bir de devrilen kadehler...
Kadehler ki; el keser, iç kanatır gibi
Ben çok severim kahve rengi, lacivert ve siyah akşamları, onlarda saklanır tüm kirlilik ve onlarda yok olur tüm kötülük. Görünmez göze. Ne giydirisen giydir yıldıza ya da aya hep görmek istediğimiz gibi parlar gökyüzünde.
Teşekkür ederim canım bu güzel şiiri okuttuğun için bize, sevgiler yüreğine.
Sevmem koyu renkli akşamları
Sevdiğim kadar koyu renkli giysileri.
Giysiler ki; bedenimin çirkinliklerini saklayan
Beni güzel gösteren kumaş parçaları...
Oysa bir de yüreğim vardı benim
Koyu renkli akşamların gölgesinde unutulan
Kim sahip çıkacak ona,
Kim gösterecek ondaki güzellikleri
Giysileri de yok ki soyunacak
Ama biliyorum ki; Ay ve yıldızlarla aydınlanacak
Ya da kendi ışığında görünecek
Kendi özünde parlayacak...
Yüreklere birşeyler giydirilmese ve tüm çıplaklığıyla görebilsek...Karşılaştığımız insan tiplemelerinde zaman zaman yüreğe yalanlar giydiriliyor...bazen riya. bazende kötülük oluyor yüreğin giysisi...
Çok güzel bir şiir ...Yüreğinize sağlık...Başarılarınızın devamını diliyorum...
Koyu renkli akşamların gölgesinde unutulan yüreklere hitaben... kutlarım zevkle okudum saygılarımla
Rukiye hanım sizin ilk defa bir şiirinizi okuyorum gibime geldi. okuyupta, yorum yazdımsa özür dilerim. şiirinizin daha ilk dizesi okuyucuyu kendine, şiire çekmeyi başarıyor. güçlü bir dize. lakin bölümde söylediğin yüreğinin güzelliklerini gören yok deyişine inanmıyorum. yaradan her insana iki göz vermiş baksın görsün diye. gözlerini bir başkasına yöneltirsen o insan gözlerinden yüreğinin güzelliklerini görebilir.
ve sonun da anladım ki yüzünün hiç buluta girmeyişi ve sevgiye saygıya açık oluşun yüreğini teselli etmiş buna sevinmemek elde değil.
çok başarılı bir şiirdi. kutlarım sizi.
saygılarımla:
rr.akdora
Ölü bir yalanı gizleme telaşı içinde
Çırpınır durur sarı gölgem, sarı
Avuçlarımı kanatan acılarım gizlenir yüreğime
Sadece düşlerim ağlar geçip giden zamana
Hiç bulata girmeyen yüzüm mü,
O da ışık tutar Güneş'in yedi rengine bile
Yüreğim aydınlandı, kendini okutur şimdi! ...
Tebrikler Rukiye Hanımefendi!
Eline, diline ve gönlüne sağlık. Kalemin daim olsun.
Vesselam...
Insanin kendi içine dönüp, di§a yansimasina örnek bir §iir. Yalnizligin kol bekçiligi yapiyor oldugu da güzel vurgulanmi§.
çok güzel özellikle sonu ..tebrikler saygı değer şair
Irmak gibi. Tebrikler Rukiye Hanım, kutluyorum.
Bu şiir ile ilgili 65 tane yorum bulunmakta