Çocuktum;
Bulutlara hayaller ekerdim düş perdesini aralayıp.
Serilince uyuyacakmış gibi özenilen yorgan, yatak!
Ve hep boynuma ağrı salan yastıkla kavgam vardı.
Minik yüreğime emrolunan: Hadi uyu, uyku vakti!
Anamın mıhıydı kafama hep çaktığı.
Uyku tutmayan, anama inat bir hal içinde parlayan gözlerim:
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta