Çocuktum dünyadan habersiz hep ağlayan
Annemdi şefkatle beşiğimi bağlayan
Bir ses verirdim'ki ciğerleri dağlayan
Kah ağlayan kah gülen çocuktum
İyilik kötülük neye yarar bilmeyen
Ağlayınca gözünün yaşını silmeyen
Haydi deyip'de yürümesini bilmeyen
Laftan uyarıdan anlamayan çocuktum
Dünyada geçinme nedir diye sormayan
Biran olsun yerinde oturup durmayan
Ara denildiğinde arayıp bulamayan
Mahallenin dayısı kesilen çocuktum
Hüzünlü yüzleri gülüp neşeye boğan
Karanlığı aydınlatıp gün gibi doğan
Uçar giderdim ne kartal idim nede doğan
Düş ile hayal içinde uçan çocuktum
Hareketten yerlere göklere sığmayan
Sabah akşam her zaman oyundan bıkmayan
Yalnız garip halim nedir diye bakmayan
Süpürgeyi at gibi yürüten çocuktum
Kayıt Tarihi : 13.2.2021 17:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!