Çocuktum Şiiri - Kemal Okumuş

Çocuktum ben de bir vakit...
Hala çocuğum hatta tüm büyüklere inat.
Oysa bir görebilsek, büyüyen biz değiliz, oyuncaklarımız.
Bir fark etseler de çökseler yanıma, ne oyunlar oynarız.
Misal, isteseler, ben tüm misketlerimi hatta gazoz kapaklarımı veririm onlara.
Bölüşürüm gökyüzünü, havayı da kıskanmam ya da içtiler diye suyumdan.
Bir anlasalar makamlar nasıl da aldatıcı, mevkiler nasıl da yalan...
Hepimiz hala annemize muhtaç, hepimiz hala babamıza hasret.
Ne güzel de büyümüş gibi yapıyoruz bunlara rağmen, hayret!
Çocuktum ben de bir vakit...
Hala çocuğum hatta tüm büyüklere inat.
Ebediyse cennet, dünyada vakit çocukluğa yeter gel de anlat.