Çocuktan Anneye Şiiri - Fatmanur Caner

ÇOCUKTAN ANNEYE

ben bir çocuğum anne

ben içeride

başka çocuklar dışarıda

bunu bana sen söyledin

bir yerim acıdığında

büyüklerden fazla ağladığımda

size göre sebepsiz tutturmalarımda

ille de ben...

yine de ben şımarmalarımda

sen daha çocuksun

büyüyeceksin...

öğreneceksin...

senden başka insanlar da var hayatta

onları rahatsız etme!

dümeni ortaya kır

iskele alabanda senin neyine?

dedin ya; çocuğum ben

anlamam bu öğütlerinizi

anlamak da istemem...

aklıma şimdi geldi de

neden???

neden ben ben olmazsam...

hayır...

başkalarından bana ne!

Anne...

ben neden buradayım?

açın kulaklarınızı...

dinleyin beni

bu dünyanız bana tuhaf

başka çocuklar neden benim gibi değil?

neden dışarıda oynuyorlar?

duvarların, demir kapıların arkası tekin değil...

korkuyorum!

dışarı çıkarma beni

koşmadığım sokaklar...

binmediğim dönme dolaplar...

tatmadığım şekerler...

ve...

yaşıtım, arkadaşlarım benim değil!

sen...

ille de sen...

hep yanımda kal

başkaları dost değil

bir gün özgürlük gelecekse eğer

seninle gelsin

ikimizi yalnız bırakma

dünyanın ötekileri bizimle le olsa da

diğerleri benimle değil!!!