Çocuksuz Kadın Şiiri - Samettin Şenkaya

İstese de çocuk sahibi olmaz
Hergün kanlar kusar çocuksuz kadın
Anne sözü duymak ister duymaz
Hergün anlar susar çocuksuz kadın.

Hamileyim deyip müjde veremez
Yıllardır evinde bebek gezemez
Nikahlı erinde rahat edemez
Hergün çağlar coşar çocuksuz kadın.

Kayınvalidesi hani çocuk der
Görümce kardeşim baba olsun der
Kocası sessizce ne yapalım der
Hergün zorlar batar çocuksuz kadın.

Eşim evlenirse korkusu yaşar
Tatsızlık olunca konuşmaz susar
En basit durumda öfkesi taşar
Hergün korkar susar çocuksuz kadın.

Bebeği karnında olsun isterdi
Dokuz ay sonunda doğsun isterdi
Doyası göğsünden emsin isterdi
Hergün ağlar yaşar çocuksuz kadın.

Önce tatlı tatlı yerde sürünse
Sonra tıpış tıpış koşup yürüse
Neşe dolsa eve sevinç bürüse
Hergün korlar atar çocuksuz kadın.

Bir iki yaşında konuşsa dili
Annesine doğru uzansa eli
Sevgiyle anneye sarılsa kolu
Hergün zorlar tutar çocuksuz kadın.

Formasını giyip okula gitse
İlk orta lisesi çabucak bitse
Üniversitede okuyup gelse
Hergün düşler kurar çocuksuz kadın.

Evlilik çağında mürüvvet görse
Torunları sevip bayramlar etse
Rabbine el açıp şükrolsun dese
Hergün yaşlar döker çocuksuz kadın.

Kul Sami görmeden acı anlattı
İbret olsun diye size dinletti
Çocuksuz kadını belki inletti
Hergün inler durur çocuksuz kadın.

Samettin Şenkaya ( Kul Sami )