Çocuksuz Evlerde hüzün Şiiri - Hamdi Oruç

Çocuksuz evlere tünemiş hüzün...

Bahçenin kelimeleri güller
Evlerin sesleri çocuklar...
Ağlar çocuksuz evler

Çocuksuz evler düşünür kara kara
Odaya tek ses veren saattir
Gözler saatlerce çivili saat çivili duvara
Erkeğin içi ıssız yollar gibi hep...
Kadının içinde bir fırtına ölecek öleceği gün
" kurudum dallar gibi" diyecek kadın

Çocuksuz bir ev hep bahtına ağlar
Selam verse bile ona koca dağlar...
Çocuksuz bir ev hep yürek dağlar

Allah'ım ışıksız koyma kullarını
Sana açmışlar kollarını
Gönder baharlarını güllerini
Güldür gönüllerini bülbüllerini

Çocuklar ile başları değsin göğe evlerin
Çocuksuz ev bakmaz ki,göğe

Allahım gül tarlalarımız başaksız koyma
Gül evlerimizi çocuksuk koyma