hâlâ koşuyorsun
o gönlün serâzâd kırlarında
kimseciklerden uzaklarda
çocuksun
zamana verdiler seni
avutsun büyütsün yürütsün
eskitsin diye kocaman
çocuksun
ata oldun adam oldun
yurdun yok hâlâ
bir de yerin insanlar arasında
çocuksun
güldün ağladın bir başına
mahşer meydan ortasında
teselli bakışı bile yok sana garip
çocuksun
dostların düşmanların oldu
ömür doldu ömür boşaldı
heybende üç beş öteberi azık
çocuksun
yollardasın baş bağır açık
ayaklar yalın gönül mangalda köz
yarın olur mu senin için bilmem
çocuksun
Kayıt Tarihi : 22.3.2016 00:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!