Çocuksu Mutluluk Şiiri - Savaş Barha

Uyuyordu bedenim.
Ruhum seni arayıştaydı.

Saat gece vaktiydi.
Odam zifiri karanlıktı.

Aniden uyandım.
Sözlerin aydınlattı odamı.

Cümlelerin duvardan duvara
koştu, şen şakrak oldu odam.

Cennetin penceresi
açık kalmış olmalı.

Sen konuşunca
cennet kokusu yayıldı odama.

Görünmeyen mahlukların
sesi kulaklarımı tırmalıyor.

Mutluluğumu kıskanırcasına
birbiriyle fısıldaşıyorlar etrafımda.

Görmesem de duyuyorum,
duyuyorum adını anmalarını.

Adın bana uğur getirir.
Adını duyunca sevinirim.

Bu gece bir başka güzel.
Bu gece misafir oldun hayalime.

Bu gece bir başka güzel.
Bu gece şifa oldun gözlerime.

Sonra gittin.
Belki de uyudun.

Sonra uyku firar etti benden.
Yüreğim heyecanlı, içim çocuksu.

Yıldızlar duymuş gelişini.
Semada yıldızlar parlıyor.

Bu gece bembeyazdı yıldızlar.
Bu gece çok mutluydu yıldızlar.
Ben gibi, sen gibi, biz gibi mutlu.