Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
güzel bir çalışma tebrik ederim cevat bey selam ve saygılar
Duygu yüklü
şiirinizi beğeniyle okudum
Geçmişteki uçurtmanın ucunu gelecekte çekmek insanın içini boşaltmış bakıyorum da!
Hangimiz yaşamadı ki o anları?
Aslında kaybolan bizler olduğu kadar unutulmaya çalışılan anılar da!
Kutlarım arkadaşım, yüreğine sağlık.
Tamamen değiştirmek yerine eski üzerinde yenilikler yapmak., kullanılmayan ve ilgi görmeyen bölümleri kaldırmak bence daha doğru olurdu...
bu atmosfer solumuyorsa insan ne soluyor? bugünün yarını evlat divanı, az insan önüne bakmaz mı? temel sağlam değilse kolon sağlam olur mu? insan ne az sorgular durum da..
nicelerine
saygılarımla
Çocuklukta her şey toz pembedir. Hayâller de... Güzel bir çocukluk yaşanıyorsa gözleri ışıl ışıl bakar çocukların... Ama her zaman toz pembe değildir hayat... Ne yazık ki daha çocuklukta başlar bazen acılar... Kaybetmeler çocukta onulmaz travmalara sebep olur. Şiirde bir çocuğun kaybetmeleri anlatılırken sisler arasında, aynı duyguları yaşıyor gibi yetişkinliği... Hüzünlendirdi beni bu şiir... Yitirilen çocukluk, yaşanmamış gençlik, veya kaybolan yılların hüznü gibi... Şiirlerinizde duygu derinliği var. Girince içinde kayboluyor insan... Kaleminiz hep yazsın. Saygılar sunuyorum...
ince-uzun toprak bir yolda yürüyorum
iki yanımda sıra-sıra ağaçlar,
çaldığım ıslık donup kalıyor dudağımda.,
her taraf buz–her taraf kar…
eline ve diline sağlık sevgili kaptan....
'...............
küçük sarı sandalını batıran çocuk.,
onu bahçedeki süs havuzunun sığ sularında arıyordu…
oysa çocukluk havuzlarının., okyanuslardan hiç farkı yoktu…
........................'
Çocuklar, haritadan silinen şehirlerin çocukları... Uçurtmaları elinden alınmış çocuklar... Haklısınız Cevat Bey, sıkı sıkıya tutmak gerek ellerinden, kötü insanlar kol gezerken sokaklarında şehirlerin, havuzlar bile okyanus olabiliyor. Bir solukta okuduğum şiir, kutlarım, kaleminize, yüreğinize sağlık..
Artık gökyüzündeyiz., havada gene bulut yok… Denizlerdeyiz., bir süs havuzu gibi sakin denizlerde… Dört yanımızdan ipini kopartmış uçurtmalar., küreğini kaybetmiş sandallar geçiyor selam vererek…
Ve arkamızdan., çok uzaklardan çocuk çığlıkları-gözyaşları geliyor., bulutsuz havaya yağmur., sakin denizlere dalga oluyor…
Ve biz., hepimiz., giderek bütün gözlerden uzaklaşıp., kayboluyoruz…
Çocukluğumuz her haliyle güzel...Kutlarım sayın Çeştepe, saygılarımla...
Kimden : İrfan Çelik 1 (Bay, 69)
Kime : Uzungemici Cevat Çeştepe
Tarih : 1.3.2017 21:29 (GMT +2:00)
Konu :
Yn: [guverte-sairleri] ÇOCUKLUKLA BAŞLAR KAYBETMELER - Cevat Çeştepe
Deniz sevdamız en güzeli.İstediğin kadar kulaç at.At-atabildiğin kadar.Kendi özgürlüğüne doğru.Nicelerine Cevat Bey.Saygılar-iyi geceler.
Bu şiir ile ilgili 50 tane yorum bulunmakta