Çocukluk yıllarım Şiiri - Emin Piri 2

Ayakkabılarım yırtılırdı
büyüdükçe ayaklarım.
Ayağınız büyümesin diye
Hiç dua ettiniz mi?

Fakir çocukların gözünde
Okulun bufe kapısı
Sıladaki dikenli tellerdi sanki
O sınırı geçebilmek
Belki de hayatımızın
En büyük devrimiydi.
Yazgımıza karşı
En büyük isyandı.

Annemin zamansız
beyazlayan saçları
kanıtıydı
alamadığı oyuncakların.
Kaderin oyuncağına dönüşmüştük.

Peki nerdeydi
çocukları seven Tanrı?!

Babamızın cebindeki paraya göre
bölmüşlerdi bizi
sınıflarda
Grublara.
Hani, deniz suyu
Okyanustaki sulara karışmaz ya
Bizi de karıştırmazlardı...
Sevgiden yutamaz
Okyanusun yunusları
Denizdeki balıkları.

Elbisesindeki yamaları saklamaktı
Zenginleringözünden
Fakir çocukların oyunu.

Erkekler ağlamaz diyen annem
Yerime kendi ağlardı.
Masal anlatırdı,
Gökten üç elma düşmezdi masallarda,
Söylemezdi bunu annem-
Canımız elma çeker diye...