Çocukluk Özlemi Şiiri - Cemil Arıkan

İki öküz, bir eşek ve bir inek
Çocukluk çağımın hâtırâsıdır.
Altmış yaşın kıyısında bir istek:
“O güne dönmenin tam sırasıdır.”

Neler çektim öküzlerin elinden
Çocukluk ya, anlamam da dilinden
Öküz herif gitmez doğru yolundan
Sanki hayvanların yüz karasıdır.

Önden koşar, koşar sapar ekine
Şuûr yok ki haramlardan çekine
Bir taş vursam tâ alnının çatına
Desem ki “hak yeri tam burasıdır! ”

Lâkin kıyıp fiske bile vuramam
Bir hayvanın günâhına giremem
Ahirette hesabını veremem
Bir tek günah Cehennem çırasıdır.

Bizim öküz ne yolda doğru yürür
Ne gittiği otlakta rahat verir
Diğerleri ayrık yer de semirir
Bizimkinin yönü Çay Deresidir.

Çay Deresi deyip geçme sakın ha!
Akşam insen, kalırsın tâ sabaha
Bugün bile düzgün yolu yok daha
İlk görenler derki: “bu neresidir? ”

Hani çektiğimi ben bu öküzden
Ne eşekten çektim, ne sarı kızdan
Anlattığım damla; koca denizden
Bu öküz dünyanın maskarasıdır.

Ah! Yine de o günlere dönseydim
Eşeğimin sırtcâzına binseydim
Ağustosun sıcağında yansaydım
Bu, içimde kapanmayan yaradır.