çocukluk sövmelerim geldi aklıma
düşlerimin en koyu halini
bomba sesleri boğdu
daha çocukktum
daha ufacık
elim silaha gitmiyordu
yüreğim çoşuyor
ama silahı kaldıramıyordum
sövüyordum
başımıza özgürlük diye ateş yağdıran
ecel cellatı olmuş
yüreksiz adamlara
sövüyordum
etraf kan kırmızı
kundakta bir bebek
daha büyümemiştim
daha ufacıktım
etrafımda danımadığım
ve sevemedim
koca koca adamlar
tekmeliyordu bebeği
acı çoktan ölmüştü
sessiz sessiz
sövüyordum
büyümek için gün sayıyordum
Kayıt Tarihi : 28.8.2008 11:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!