Çocukluk Düşleri Şiiri - Kağan İşçen

yağmurları kovaladım çocukluğumda
gemilerle kaçmak istedim uzak adalara
korsan gemilerin macera perest kahraman miçosu
sarhoş olmak istedim büyük adamlar gibi
çok güzel sevgililerim olsun istedim
büyük aşklar yaşamak istedim onlarla
en güzel şarkıları yalnız ben söyleyecektim
en güzel resimler benim eserim olacaktı
annem babam hiç ölmeyecekti
devamlı kavga edecektim kardeşlerimle
ama çok sevecektim onları
ay ışığı korkutsa da bazen yüreğimi
çocuksu suçlarımı gizleyecektim ay ışığında
çamurlarda debelenecektim hiç korkmadan
rahatlatmak için evden kaçmışlığımı
öğretmenime olan aşkımı kimseler öğrenemeyecekti
ama o sevecekti beni büyüyecekti yaşım birdenbire
rengarenk kalemlerim olacaktı
seni çizecektim kırmızı dudaklarını
kolumda saatime gururla bakacaktım
asuman'la çiş kardeş olduğumuz günü yazacaktı
büyük romancılar romanlarında
onu nasıl zorla öpmüştüm 6 yaşında
ıslak dudaklarım onun yıldız tozu aydınlığından
nasıl kaymıştı büyük bir haz duyarak
saçları yelesi gibi bir kısrağın parlak mı parlak
yağmurları kovalamıştım çocukluğumda
hep o iç kesici merak
kimbilir yağmurun sonu nerde
şimdi sadece onu kovalıyorum
aşkın kendini