sahi seni
kalan mevsimleri yüreğine doldururken bahar
bin yıllar biriktirirken gün doğumları
çocukluğun yıldızlı gökyüzünden çok uzakta
dağlarda mı bıraktı rüzgar
gurbette bırakır gibi
o utangaç
o güzel gülüşünü toprağa mı
kaşı kara
gözü kara çocukluğunu
kayan yıldızları ve ardından koşamadığın rüzgarları
sahi
kıldan ince kılıçtan keskin köprülerden geçerken
bir ala bulut musun şimdi
göklerin en yükseğine tırmanan kırlangıç
yüreğinde özgürlük rengi uçurtmaların
otuzbirmayısikibinondört&istanbul
Nazan YinançKayıt Tarihi : 31.5.2014 12:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
devleri küçülüyor zamanın
Çok güzeldi çok.
Büyütür
Öbür yandan,
Yeni "Devler"
Yeni umutları...
Bir kez daha tebrikler Nazan Hanım..
Devleri küçülüyor zamanın
İsteğim çok şey değildi ki:
“çocukluğunu da getirsin istemiştim…”
Sevgiler, teşekkürler, Nazan Şair.
TÜM YORUMLAR (29)