Çocukluğumuzun sokakları şimdi hüzün kokuyor.
Zaman herşeyi değiştiriyor, en temiz anılar yüreğimizin beyaz sayfasında. Bir zamanlar yolları çamurlu, bahçeler içinde hanımeli kokuları, sarmaşık gülleri, kasımpatıları şimdi eskisi gibi kokmuyor bile.
Müstakil evler de kapı önü sohbetleri, sokak aralarında özgür çocuklar. Geçmişten hiç birşey kalmamış gibi.
Hadi eşyaları anladım değersiz de zamanla insan neden değersizleşiyor...
Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Devamını Oku
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta