Çocukluğumun İhtimali Şiiri - Nazif Tutkun

saklama kendini
saklambaç oynamayalı çok oldu

çocukluğumu en üst katta katta bıraktım
aşağıya indiğimde büyümüştüm
yarım kalan çocukluğumun ilk evresindeyim şimdi
büyümeyi yeğlemiyorum bu defa
defalarca büyüdük öyle değil mi
hem de ezilerek

oysa ki övgüyle söz edilirdik
sözcüklerin kandırmacasıydı belki de
ihtimaller ile aramda pek iyi değil
hayatta bir ihtimal sanırsam
şiirde bu ihtimalin en güzel olasığı

ve ben
karanlıkta ihtimalleri sorgularken şiirimi yazıyorum