Çocukluğumun Gofreti

Hatice Elif Kiraz
10

ŞİİR


2

TAKİPÇİ

Çocukluğumun Gofreti

Seneler geçmiş üzerimizden sen benden ben senden
El olmuştuk birden ve sonra el verdik güneşin kollarına yeniden
Kalmış eskinin tadı ağzımızda , sevgi adını almıştı maviden
Issız kalabalıklar çoğalıyordu sen yokken ve gelen herkesi kovdum evimden
Zaten sende misafirim ömürlük , aşk vazgeçemiyor bizden

Yönüm yörem sen , dokunuyorsun parmak uçlarıma sahiden
Ilık bahar yelisin,gözlerimde küllerim harlanıyor, aşk doğuyor ellerinden
Lakin laik bir devletsin topraklarımda ve ben hürüm senin evinde hakikaten

Seyrekleşmiş mesafeler, aramızda kente var ve biz yine yenideniz bu sebepten
Ordularım var tek senken bi sana yenilmiş ; kazanıyorum kaybettikçe mecburen
Nasır tutmuş kalbimin kan duvarları ve kurtarıyorsun beni, zelzele sonrası harabeden.

Rutubetli odalarımın güneşin loş ışığına ihtiyacı vardı ; sen daha aydınlıksın güneşten
Acının tadı kokusu vardı yokluğunda ve sen geldin ödün vermiyorum artık neşemden

Geceden kalma ay var gökyüzünde sanki göğün yüzü senin elinden teninden
Elbet huzur kokacaktı sokaklar çünkü her evin avlusuna papatyalar ekmiştin sen
Leke sürülemezdi güneşe, sen Novasın ve benim yollarım aydınlık çünkü ışıltını değdiriyorsun inceden

En son şiirimde isteğim vardı; sihirler yetmezse şiirler getirsin seni, geri alıp geçmişten
Neden olmayacaktık yeniden , ölmüşler ölürken tekrardan
biz yeniden doğurduk bizi muhtemelen
İlk sevdam çocukluğumun gofreti o zamandan kalma param ; daha da eskisin dünden
•••••••••••••••••

Ötelerden ses geliyordu ayımda ayazımda
Nice yıldızlar söndü ama hep yeniden canlandı Nova
Cesaret işleyip kalbime , avaz avaz sorsam gecelere seni
Elin uzanmazsa kalkamayacak mıyım sandın beni ?

Dünden kalan yarasın dizlerimde ama senlik durum yok nasır biriktirdim avuçlarımda
Ezberledim tüm bahanelerini , sana kalsın bugün de yarınlar da
Nazarında sevgim kuşkulu sanki , koşulsuz sevdiğimden mi yitirdin beni ?
Daha dur yaşayacakların var , yıllarca ağlayarak kustum kinimi nefretimi
İlk sevdam gofretim dünden kalma yaram, neden hep sen varsın acılarımda

Rahat uyu şimdilik ,az kaldı , sen de ağlayacaksın nice yarınlarda
Bahsin geçiyor şuanki tüm konularımda , meraklanma gelecek hem zamanı hem yeri
İnceldiğin yerden kopacaksın sen de, geçti bu kış bekle zemheri

Tadımı kaçıyor bu havanın , dokunduğun parmak uçlarımda senin açtığın yaram
Midemdeki kelebekler öldü çoktan , ekşimsi tat var ruhumda ; kan dolu çantam
İstemiyor kader birleştirmeyi , karşılıklı iki uçurumuz , gösterir biri kuzeyi diğeri güneyi
Şahlanıyor ışıltılar , yollarım hâlâ aydınlık ve kimse söndüremez yoluma ışık tutan güneşi
İzinden takip edip bulabilirdim de seni, fakat kaybolan ben değildim ki...

Zelzeleler kopmuş gittiğin memleketlerde , her harabeden çıkışında koşarak yanıma geldin
Meğer ne çok his varmış , çoğunu tadıyorum daha yeni yeni
Uğruna satırlar dolusu gözyaşı bırakınca öldüm mü sandın beni
Meraklanma dedim ama içine merağı sokan da benim
İzliyorum şimdilik başrolde oynadığım kendimi , hazırda bekliyor yerin ..

Hatice Elif Kiraz
Kayıt Tarihi : 26.6.2023 02:40:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • İdris Gündüz
    İdris Gündüz

    Tebrikler Güzel fakat çok uzun Ben yarısında pes ettim :)

    Cevap Yaz
  • Hüseyin Pelit
    Hüseyin Pelit

    Güzel duygulu oku oku bitmiyor yüreğinize sağlık mutlulukla kalın saygılar selamlar sunarım.

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (2)

Hatice Elif Kiraz