Kokusundan tanıdığım
tek zaman dilimiydi
Cuma akşamı
Hamur teknesinin bir köşeciğinde
Bereketi içindedir;
Duasıyla mayalanan
Kokusundan tanıdığım
tek zaman dilimiydi
Cuma akşamı
Hamur teknesinin bir köşeciğinde
Bereketi içindedir;
Duasıyla mayalanan
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Şu anda buradasınız:Çocukluğumun Cuma Kokusu Şiiri - Yorumlar
22 Mart 2025 Cumartesi - 08:16:41
Çocukluğuma götürdü beni şiiriniz, bir komşumuz vardı dağıtırdı her cuma sıcak hamurları bizlere, Allah Rahmet eylesin, şimdi özlüyor insan haliyle o günleri, güzel bir yolculuk oldu şiiriniz benim için, teşekkür ederim sevgiler...
Hey gidi günler hey geçen her cuma bir öncesini aratır gibi sanki Cuma kokusu hayır hasenat dokusu tebrik ederim Hatice hanım beni eskilere götürdünüz.
Ben de çocukluğuma gittim bir anda şiirle... Nasıl da güzel kokardı o lokmalar. Dağıtmak da evin küçüğü olarak hep bana düşerdi. Konu komşuya uzatırken annemin yaptığı lokmaları, onların da 'Allah kabul etsin' deyip anneme selamlarını tek tek dönüşte anlatırdım anneme.
Ayrıca bayram öncesi Arife gününde de bu lokma dağıtma işi tekrarlanırdı. O nedenle lokma dağıtmak ve inanç bir aradaydı benim lügatimde. Şimdi ben de zaman zaman yapmaya çalışıyorum.
Ne güzeldi şiir. Yüreğinize, kaleminize sağlık Hatice Türkmen Yurtsever Hanım. Selam ve sevgilerimle.
şiir beni de çocukluğuma götürdü... ahh...eski bayramlar dediğimiz gibi .
düşünüyorum da. artık ne ramazan, ne bayram be de kandil kaldı geleneklere göre kutlanan. cumalar da bu değişimden, yozlaşmadan nasibini aldı ne yazık...
şiirden bana, tatlı bir lokma kokusu kaldı sadece...
kutlarım bu güzel şiirinizi ve sizi haticeciğim...sevgimle...
Uzaktan bakınca
Dost düşman tanınmaz
İyi kötü ayrılmaz
Helal haram sorulmaz
Cumanın kokusu duyulmaz oldu
Zaman dursa
Ve ben hep çocuk kalsaydım
Cumanın gelişini
Lokma kokusundan anlasaydım
Cumayı kokusundan tanısaydım .............//
Okudukça tekrar okuyasımın geldiği ve içime sindire sindire ard ardına okuduğum benim kendi gönlümce 'şahane' diyebileceğim tarzda bir şiir..Tertemiz duru bir dille konusunu okuyucusuna hiç engelsiz,duraksamadan kolaylıkla aktaran,o güzelim duyguları,o büyülü atmosferi hayallerimizde de olsa bizlere tekrar yaşatan,ama ne yazık ki şiirin finalinde bu günün acı gerçeklerini de yüzümüze vurup boynumuzu büktüren,hüzünlendiren bir şiirdi.Değerli şahsınızı ve övgülere layık güzel şiirinizi yürekten kutluyorum..Selam ve saygılarımla..
Ya...
Lokmalar.. O kınalı ellerde nasıl da dökülüverirdi.. Yanında az da şekeri, banardı çocuklar...
Bir o mu?
Yöresel adı bizde 'lelenkidir..' Bilmem başka yörelerde ne ad verilir..
O da lokmanın bir başka türüydü.. Ya da börek yapılıyorsa 'saçta', bir kaç yufka da lelenki olur, yağlanır, üzerine bir de tereyağı sürülürse değme tadına..
Cuma 'hayırdı', öksüzü, yoksulu doyurmaktı, bereketti..
Yok artık.. Tadı, tuzu.. Bolluğu, duası..
Ne güzeldi şiir anımsattıkları ile..
Tebrikler Hatice Hanım..
Çocukluğumun Cuma Kokusu
Kokusundan tanıdığım
tek zaman dilimiydi
Cuma akşamı
Hamur teknesinin bir köşeciğinde
Bereketi içindedir;
Duasıyla mayalanan
Cuma akşamı
Saç kokutmak sevaptır kızanım,
diyen ninemin
Sevdiği hamur işiydi en sıcağından.
Saç kokutmanın sevabımı olur ninem?
Anlayacaktım elbet;
sevabın komşulara dağıtılan
yağlı lokmada saklı olduğunu,
Aklım başıma gelecek kadar
Büyüdüğüm zaman.
Küçücüktü köyümüz
Ve
Kocaman yürekli bir sürü insan yaşardı
Biz büyüdük
Zamanlar ve mekanlar da büyüdü
Bozkırlara taştı şehirler
Uzaktan bakınca
Dost düşman tanınmaz
İyi kötü ayrılmaz
Helal haram sorulmaz
Cumanın kokusu duyulmaz oldu
Zaman dursa
Ve ben hep çocuk kalsaydım
Cumanın gelişini
Lokma kokusundan anlasaydım
Cumayı kokusundan tanısaydım
…türkmenkızı
...beni benden alıp ta anneanneme getiren o güzel köyümü yeniden anımsatan şiirinize ayıldım sevgili şairem.Çok teşekkür ediyorum çok duygulandım öpüyorum o güzel yüreğinizden...
tebrikler saygı değer şaire saygılar
Ah o çocukluğumuza bıraktığımız değerler, kaybettiklerimiz, yitirdiklerimiz... Anarken burnumuzun kemiklerinin sızladığı güzellikler... Bazen düşünüyorum hangi ara kaybettik, kaybettirildi farkına varamadığımız bunca şey...
Bunlar bizleri biri birimize bağlayan bağlarmış, hoşgörüleri, komşulukları, büyük ve küçüğü, saygıyı, sevgiyi içinde saklayan...
Lokma kokusuna hasret kalmış yüreklerimize lokma kokusu tadında güzellikler sunan şiirinizi Kutluyorum Hatice Hanım...
Saygılarımla...
Çocukluk anıları; bırakmıyor insanı... İyi ki de bırakmıyor Hatice Hanım, şu anda bahçemizdeki fırının başında, fırından yeni çıkmış, haşhaşlı çörek kokusu inanırmısınız, burnumda tütüyor... Yüreğine sağlık dost yürek, selem ve saygılarımla esen kalın.
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta