Sekiz yada on yaşımdı,hayatımın en güzel çağları da desek yeridir,
Utangaç naif bir çocuktum,diğer çocuklar gibi boyumdan büyük yaramazlık da yapamazdım.Sebebi yaradılıştan olsa gerek, kimi insan böyledir ya hani.
Elli ila yüz insanın yaşadığı bir köyde geçti tüm çocukluğum,koyunlar,
o şirin mi şirin kuzular,güvercinler,civcivler vs. Ben hepsini hatırlayamıyorum ama abim hala sayar tek tek bütün hayvanlarımızın ismini :)
Evet hepsinin ismi vardı :)
Perekazi diye bir koçumuz vardı mesela,Badi isimli bir güvercinimiz,
Kalimero isimli birde kendini kuş sanan horozumuz vardı...
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Çok teşekkür ederim...
her çocuğun masum dünyası başlı başına bir romandır,, tebriklerle
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta