Sekiz yada on yaşımdı,hayatımın en güzel çağları da desek yeridir,
Utangaç naif bir çocuktum,diğer çocuklar gibi boyumdan büyük yaramazlık da yapamazdım.Sebebi yaradılıştan olsa gerek, kimi insan böyledir ya hani.
Elli ila yüz insanın yaşadığı bir köyde geçti tüm çocukluğum,koyunlar,
o şirin mi şirin kuzular,güvercinler,civcivler vs. Ben hepsini hatırlayamıyorum ama abim hala sayar tek tek bütün hayvanlarımızın ismini :)
Evet hepsinin ismi vardı :)
Perekazi diye bir koçumuz vardı mesela,Badi isimli bir güvercinimiz,
Kalimero isimli birde kendini kuş sanan horozumuz vardı...
Nasıl aydınlıktı gece
Yağmurun ıslak sessizliğinde
Yapraklarla örtünmüş kuşlar
Aklımızda edepsiz düşüncelerimizle.
Ambalajından çıkmamış umutlar,
Devamını Oku
Yağmurun ıslak sessizliğinde
Yapraklarla örtünmüş kuşlar
Aklımızda edepsiz düşüncelerimizle.
Ambalajından çıkmamış umutlar,
Çok teşekkür ederim...
her çocuğun masum dünyası başlı başına bir romandır,, tebriklerle
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta