Çocukluğum Şiiri - Hasan Çifci

Bu yağmur bana çocukluğumu hatırlattı.
O zamanlar şen şakrak oynardık yağmurda.
Ağaçlar altında ateş yakardık.
Annem bana bağırırdı 'hastalanacaksın' diye...
Ben onu dinlemez, oynardım.
Sonra eve gelirdim sırılsıklam.
Annem bana kızardı...
Değişince üstümü, fırlardım dışarı.
Annem yine kızardı.
Gökte yağmur, yerde çamur,
Ateş başında başlardı muhabbetimiz....
Ortalığı seller almış kimin umrunda!
Kimin umrunda evi olmayanlar varmış...
Yağmur yağar, ateş yanar, muhabbet tatlı.
Ah çocukluğum...
Sende ne anılar saklı...

( zile- 1994)