Çocukluğum Olmak ister misin?

Birgün beni ben olduğum için sevecek olana...

Seni çocukluğum gibi seviyorum... Çocukluğu da sevmiştim çünkü bir zamanlar,sonradan anlıyorum... Yerli yersiz döktüğüm tüm gözyaşlarımı,bebeklerimin orasını burasını boyamayı, elime tutuşturulan bir paket çikolatanın benim için dünyalara bedel olduğunu da, sonradan anlıyorum... Seni sevmeyi de saklayacağım içimde biliyorum,tıpkı çocukluğumu sevdiğimi,çocuk olmayı sevdiğimi kendimden bile sakladığım gibi... Kendime bile itiraf edemiyorum seni sevdiğimi...Bak...Çocukluğum beni terk etti... Hiç baktı mı gözümün yaşına? Seni sevmekten korkuyorum, sen de terk ediverirsin diye bir gün beni...

En çok, bahar sabahları, ozaman ki evimizin bahçesinde kir pas içinde kalıncaya kadar oynamayı severdim. Vukuatlarım da olmaz değildi elbet... Mahallelinin benden illallah ettiği gerçeğini hala söyler dururlar ailemdekiler... Dövdüğüm,orasını burasını yumrukladığım çocuklar elleriyle gözlerini ovuştura ovuştura ağlayarak, annelerine şikayete giderlerdi de beni,ben en çok bu son sahneyi severdim... En çok burada heyecan duyar, kaçmak için kendime yer arardım...Çünkü artık birilerini paralamak,tekme tokat erkek çocuklarıyla toz toprak içinde boğuşmak cazip gelmiyordu bana... En son, sen iyi bir kızsın,benimle çikolatalami paylaşmak ister misin diyen bir çocuğu dövmekten vazgeçmiştim...Korkusundan mı yoksa gerçektende beni iyi bulduğundan mı bilinmez,işte ozaman vazgeçmiştim sokaktaki komşu çocuklarını paralamaktan...Böylece ben de dayak yemekten kurtulmuştum,dayak attığım kadar... Yanaklarım,dizlerim,dirseklerim,heryerim yara içinde kalır, saçlarım da uzun olmasa kimse beni kız çocuğuna benzetmezdi... İşte ilk ozaman kız çocuklarıyla evcilik oynamaya heves etmiştim...Ve,beni iyi bir kız olarak gören,bana paylaşmanın kutsallığını ilk kez o anda hissettiren o küçük çocuk, ilk aşkım olarak benim tarihime altın harflerle ismini yazdırmayı başarmıştı...Ama asla sonuncu olamadı...Keşke onun kadar saf,masum,iyi yürekli birisi son olsaydı... Sen son olacak mısın? Bana iyi,uslu bir kız olduğumu tam seni paralarken değilde bir anda,aniden,hiç yeri değilken söyleyecek misin? Dudaklarımda yaramaz ve çocuksu bir gülümseme ifadesi yaratmak isteyecek misin? Kimbilir,bu satırları okuyacak mısın?

Sen... Çocukluğumu özlediğim kadar,seni de özlememi isteyecek misin?

Çocukluğum olmak ister misin?