Çocukluğum Şiiri - Mehmet Gün 4

Oturmuşum koltuğun her zamanki sol köşesine
Bir elimde kumanda geçmişim kalmış ötekine
Kafada tilkiler hiçbir kuyruk dokunmuyor birbirine
Bir tarafım dolu öteki düşmüş olanların derdine

Çocuklar koşuşuyor sonu yok odaların
Bir soru sağdan öteki belirsiz konuların
Durur dişliler bir an dinle geliyor soruların
Peşi sıra istemsiz çıkıyor gelen cevapların

Bazen gözüm dalıyor arıyorum geçmişi
Hani yalın ayak gittiğim komşunun yemişi
Hayallerde kaldı narin fikirlerin dantelli elişi
Unutulur mu beklemek babanın eve gelişi

İstesem de canı gönülden çocukluğu geri
Azalır ama tükenmez hiç çocukluk hayalleri
İzin vermese de beden ve de hayatın seli
Unutturmuyor görünce bayram şekerleri