Biz çocukken;
Direnirdik büyümeye
Sahil kentlerinde.
Oysa zaman;
Dalgalar gibi gelip geçiyordu.
Uzaklarda yelkenlerini suya indirmiş
Gemilere bakar;
Apansız uyanırsan gecenin bir yerinde
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum
Devamını Oku
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum
ne çok macerası olmuşsa
yelkovanla akrebin
ne çok benzemeye başlamışsa
maymun ellerine
senin bebek ellerin
o kadar büyümüşsün demektir
büyüyen insanlığın değil
büyümek hergün biraz
insanlığından yemektir
büyüyen insanin sadece gövdesi..hayallerimiz, insanligimiz, yüregimiz ögütülüyor zaman denen degirmen tarafindan...güzel bir siir.basarilarin devamini diliyorum
içtendi şiir
kutlarım
saygılar
Sevgili Fatih, ne yazıktır ki hep elimizdekini yitirdikten sonra anlarız değerini. Ve bilmeyiz ki kaybedeceğimiz en değerli hazinedir çocukluğumuz. Keşke her birimiz zaman zaman çocukça davranabilsek, çocukluktan kurtulamasak.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta