Biz çocukken;
Direnirdik büyümeye
Sahil kentlerinde.
Oysa zaman;
Dalgalar gibi gelip geçiyordu.
Uzaklarda yelkenlerini suya indirmiş
Gemilere bakar;
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
ne çok macerası olmuşsa
yelkovanla akrebin
ne çok benzemeye başlamışsa
maymun ellerine
senin bebek ellerin
o kadar büyümüşsün demektir
büyüyen insanlığın değil
büyümek hergün biraz
insanlığından yemektir
büyüyen insanin sadece gövdesi..hayallerimiz, insanligimiz, yüregimiz ögütülüyor zaman denen degirmen tarafindan...güzel bir siir.basarilarin devamini diliyorum
içtendi şiir
kutlarım
saygılar
Sevgili Fatih, ne yazıktır ki hep elimizdekini yitirdikten sonra anlarız değerini. Ve bilmeyiz ki kaybedeceğimiz en değerli hazinedir çocukluğumuz. Keşke her birimiz zaman zaman çocukça davranabilsek, çocukluktan kurtulamasak.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta