Çoçukluğum…-2- Yolsuzluk...yolsuzduk..

Aslında ağabeylerim beni pek sevmezdi…
Benim parayla,pulla hiç derdim olmadı…zaten..
Bir yolunu bulurdum..bir yolunu hep..
Ama daima,her şartta hazır olmak gerek mantığı
Çoçukluk hücrelerimi bile sarmışmış demek…
Ne hikmetse yolsuzdular…yolsuzduk
Vilayetin arka bahçesi eskiden açıktı..
O hoo…biz top oynardık,mızraklarımız,oklarımız kaynağı
Hep oralardı…külahlarla çekirdek satardım…
Havada ilkbahar-yaz
Bir-iki mızrak ok-yay yaptık,oynadık oynaştı.k.
Sarmadı,sıkıldık anlaşılan
Havuz vardı orada
İçindede kırmızı tatlı su balıkları…
Üzerindede demir korkuluklar…
Tam orta yerinde de…şimdi anlıyorum,fiskiye gibi bir şey…
Biz korkmadan çıkar,üzerinde oynar,yatar-
yakan güneşle
Çamış gibi daldırır daldırır çıkarırdık başımızı…
Korkuluklar üzerine uzanır,seyreylerdik bulutları,
Kırmızı balıkları..
O yol ne muhteşem…sessiz-sedasız ve gölgelik…
Yürüyoruz…
Aaa....abi bu ceviz ağacı değil mi..?
maşallah cevizlerde olmuştu hani..
birer maymun gibi atlayıp dallara..
pıtır-pıtır koparıp dodurduk ceplerimize..
50 mi desem 150 mi…öyle bir şey…
Birde karton kutu bulmuştum…doldurduk içine
Ver elini Eminönü…
Herkes eğleniyor,geziyor tozuyor
Bizde yokki anasını satayım….
Bizde cevizleri
-taze taze…dalından,dalındaaan…sütlü- sütlüüü.. 3 tane 25….
Çığırtkanlığıyla…
Yenicami’nin karşısındaki parkta 1 saatte
Okuyup üfletmiştik valla…
Leen... kapış kapış…birertanesini de bizler yiyelim bari dedik…
Hep kurtluydu…kurtluydu
Bizler kurttan kurttuk..
Temizler,soyar,sütlü badem gibi yemiştik….
birbirimize baka baka ne gülmüştük..