Atmışlı yılların sonu, büsbütün yetmişli yıllar
O günkü çocuklar ne kadar şanslıydılar.
Her evde bir dolu çocuk,
her sokak bir çocuk parkıydı
İki taş arası geçit vermezdi kaleler,
gün boyu oynanırdı uzun eşekler,
hoptikler, yakan toplar.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
şiir yazılırken biraz daha özenli olabilirdi
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta