Atmışlı yılların sonu, büsbütün yetmişli yıllar
O günkü çocuklar ne kadar şanslıydılar.
Her evde bir dolu çocuk,
her sokak bir çocuk parkıydı
İki taş arası geçit vermezdi kaleler,
gün boyu oynanırdı uzun eşekler,
hoptikler, yakan toplar.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




şiir yazılırken biraz daha özenli olabilirdi
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta