Özgürce ağladığım,
koşup oynadığım,
ekmek arası peynir tadında...
Ah çocukluğum,
çeşmelerinden avucumla kana kana sular içtigim,
tasla yoğurt alıp ekmek bandığım,
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
büyümemek vardı aslında...hep çocuk kalabilseydik ,çocuk saflığında tertemiz bir ömür geçirseydik,ve keşke ,acılar hayatımıza dokunmadan,canımızı acıtmadan geçip gitseydi bizim çocuk bakışlarımız aramızdan keşke...
Ah çocukluğum.Beni çocukluğuma götürdünüz Mustafa bey.Teşekkürler.Kutluyorum sizi
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta