Özgürce ağladığım,
koşup oynadığım,
ekmek arası peynir tadında...
Ah çocukluğum,
çeşmelerinden avucumla kana kana sular içtigim,
tasla yoğurt alıp ekmek bandığım,
küsünce sevdigime verdigim hedyeyi geri istedigim...
anasıyla / babasıyla bir sofrada en fazla iki katıklı yemegimizi
paylaştığımız arkadaşlarımı..
ah çocukluluğum ahhh....
Sokakta kavga edip yara bere içinde eve geldigim..
üstüne babamdan dayak, anamdan azar işittigim....
kötü laf edince dudağıma acı isot sürüldügü...
bir okul önlügünü sırayla tüm kardeşlerin giydigi,
cızlavet çizmelerimi, gazoz kapagının en favori oyuncak olduğu..
alaburus traşlı çocuklugum.....
13 yaşında bile altıma işedigim...
özledigim ÇOCUKLUĞUM............
Kayıt Tarihi : 15.11.2007 14:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
büyümemek vardı aslında...hep çocuk kalabilseydik ,çocuk saflığında tertemiz bir ömür geçirseydik,ve keşke ,acılar hayatımıza dokunmadan,canımızı acıtmadan geçip gitseydi bizim çocuk bakışlarımız aramızdan keşke...
TÜM YORUMLAR (2)