çocukluğumun dumanı tütüyor hala başımda.
düşen yıldızlardan dilek tutuyorum.
pişmanlıklarımın adını koyamadım
düşlerimden çıkarıp da.
kalbimi dört duvara asıyorum,
dörtle parçalayıp.
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
çocukluk dönemlerimizi hatırlarız hep hayıflanırız bazen. bir söz vardır ya; hey gidi günler hey, diye. tebriklerimi sunuyorum üstad. selamlarımla.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta