Çocuklaşan Sığırcığım Şiiri - Kağan İşçen

ince kırık bir akşam yağmuru yağardı
bir kirpiklerinin boynu bükülürdü
kuğular kıskanırdı ırmaklara bulanmamızı
kolların benim için uzamak isterdi
uzamazdı
çocuklaşan sığırcığım
yaralı kanadın dağlar yüreğimi…

sen susardın kirpiklerin ağlardı
sen susardın yollara çakılan gözlerin susmazdı
susardın sokaklarımda
son bulmazdı susma maceran
hazan bahçeli koşturmacamızın adı
asla kavuşmak olmazdı
çocuklaşan sığırcığım
karalı kanadın dağlar yüreğimi…

ince kırık bir akşam kuşluğu sökün ederdi
acı çekişlerimizin menzilsiz ağartısına
o soluksuz sessizlikte yer yerinden oynardı
hiçbir şey bulamasak ağaran güne ağlardık
sanki ağlamak bizi birbirimiz için yaratırdı
gözlerimizi kapasak hoşçakalsızlaşırdık
çocuklar kıskanırdı bu köşe kapmacamızı
çocuklaşan sığırcığım
boralı kanadın dağlar yüreğimi…

ince kırık bir akşam şarkımız olurdu
bardağımızda gülümüz eksik olmazdı
şarkımız olurdu kimsesizliğimizin iç ritmi
saçlarının üşüdüğünü bilirdim şarkımızı söylerdim
şarkımız olurdu gözyaşlarımızın mehtapsızlığında
şarkılar tek rıhtımımız olurdu tutunduğumuz
narlanıp ağlaştığımız
harlanıp tutuştuğumuz
çocuklaşan sığıcığım
tenhalı kanadın dağlar yüreğimi…