Katran karası her zifiri karanlığı her geceyi aydınlatan
Yıldızımsı olan gözlerinde umut dolu
Çocuksu düşleri pırıltılı
Yüzlerinde
Bir dirhem neşe kalmayan
Gün vurmuş al yanakları yanmış, kararmış
Küçük bedenleriyle dünyanın kahrını taşıyan
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta