Vardığım da
Yanmış evlerin üstünden
Dumanlar tutuyordu...
Henüz yanan köpeklerin
Kokusu dağılmamıştı gökyüzüne...
Oturmuştun bir dağ gölgesine
Ağlıyordun dizlerine vura vura...
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Usulcacık basıverdim yüreğime
Kül ve ölüm bulaşmıştı tenimize...
Bana boşaltılan ve boşaltılırken yakılıp yıkılan köyleri umutları ve yaşamları hatırlattı yebrikler kaleme
Tebrikler, çok güzel. Başarılarınızın devamı dileğimle.
Suna Doğanay
cok güzel bir siir...
sevgiyle kutluyorum...
Kül ve ölüm bulaşmıştı tenimize...
Yandım...
Yandık...
Çok acı...Acıttı yüreğimi şiiriniz Bahtiyar Bey..
Ne uğruna bu acılar ne uğruna bu acımasızlık...?
Kutluyorum duyarlı ve hassas yüreğini sevgili dost..
inatmıdır, savaşmıdır bilmem ama çocuklar bu yangınlardan uzak kalmalı.
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta