Yurdumun dört yanında,
Açar renk renk çiçekler.
Dünyanın çocukları,
Çiçeklerden demetler.
Yaşatır toprak ana,
Menekşe ve laleyi.
Mevsimin güzelliği,
Karanfil ve nergisler.
Sende gel! Gül, koş, oyna;
Uzanalım dostluğa.
Sende sev tabiatı,
Sevgi sarsın herkesi.
Ormanlar, dağ, taş, deniz;
Tabiatın dengesi.
Çiçekler kokusuyla,
Sarsın bütün herkesi.
Büyütür toprak ana,
Kardelen ve çiğdemi.
Mevsimin güzelliği,
Papatya, kır çiçeği.
Sende gel! Gül, koş, oyna;
Çocuklar hep kol kola.
Sen de sev tabiatı,
Sevgi sarsın herkesi.
Yusuf Bozan
Kayıt Tarihi : 5.4.2018 15:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
