Çocuklar İçin İsyan Şiiri

Ey uçurumlarda doğup uçurumlarda ölen çocuk
Bir atımlık bir sevgi kaldı dünyamızda
Onu da biz kurutup bıraktık savaş meydanlarında
Bırakın artık çocuklar nefret kusmaya devam etsin
Benim yolum durağan bu zeminden doruğadır,
Benim yolum kıyam yoludur, gidiyorum
Yüreğimde bir intikam gülü

Alnıma bir çelenk dayadım çocukların idamından
Onarılmış bir hayat için kendimi isyana ayarladım
Saçım beyazlamaya
İçim isyana yüz tuttu
Bir isyan ki
Bekar bir adamın gerdeğe girişi nasılsa
Öylece isyana girmek
Öylece koşmak ölmeye
Bu insanlar neyi haykırıyor
Hangi gülün patlayışını sayıyor
Yüreğin atışıyla hangi duygular yeşeriyor

Anadolu’nun topraklarında buğday başakları gibi
İsyan büyümeli durmadan
İsyanı büyüten sevdalar çoğalmalı
Bu isyanın büyümesi için
Ne güneş gerek ne yağmur
İsyana yürek sevgisi gerek yürek sevgisi
Siz yüreksiz insanlar girin isyana
Haydi çocuklar isyanı bize öğretin artık
Kitabın içinden kıyamı çıkartın artık
Ne güneş gerek ne yağmur
Çocuklar her şeye yeter