Çocuklar Çay İçmez Şiiri - Mehmet Cıngır

Yer sofrasında sekiz kişi,
Tabakta dört zeytin…
Çocuklar çay içmez! ..
Birbirine bakan asık suratlar,
Bazen baş ağrır, bazen kasıklar.

Dört ayağını uzatan atın nallarına bakar,
Ekmek mendili…
Bazen uzanıp yanında yatar.
Tahta yatakta inler bir bebek,
Ha öldü ha ölecek…
Değiştirin adını
Adı yaramadı demek…
Hastanede köşe filan yok…
Doktorlar uzayda kamp kurmuş…

İs kokan tek odasından
Soğan kokusu çıkıyor kapısından.
İnleme sesine karışıyor
Yorgun horlamalar…
Savuruyor bir iki parça eşyayı
Tahta pencereden giren rüzgâr.

Haydi,taze taze; simit… simiiiit! ..
Apartmanın ikinci katından:Kes! ..
Çocuk uyanacak!
Karşılık veriyor ta uzaklardan
Soğuğa karışmış incecik başka bir ses…
Taze taze,sıcak sıcak…

Sabahın alacakaranlığında karşılaşır
İki delikanlı…
Biri geliyor,biri gidiyor.
Gelenin başı ıslak…
Titriyor cezbeye kapılmış derviş gibi,
Çatlayacak…
Diğeri hızlı adımlarla yürüyor,hayır koşuyor.
Adam boyu dalgalar…
Önce niyet edecek,sonra
Atlayacak…

Yer sofrasında sekiz kişi…
Tabakta dört zeytin…
Çocuklar çay içmez! ..