Kalabalıkların içinde sessiz bir feryad var
Hiç bir zaman duyulmayan veya duyulupta kulak asılmayan
Kimi mendil satıyor,
Kimi ayakkabı boyuyor
Her biri yaşamın eteğinin bir ucundan tutmuş
Ve acımasız hayatın rüzgarıyla savruluyor
Bilyelerini hiç bilmedikleri bir sandığa kilitmişler
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Ve yetkililer bakıyor...
Ve insanlar bakıyor
Ve sorumsuzluk diz boyu akıyor
Ve utanmadan bunlar geceğimiz oluyor
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta