Çocuklar
Olmadık anda
Bir sokak arasında
bir bozkırda..
kurtulamazlar dizlerine konan yaradan...
sonra....
nice sonra
yara üzerinde gözyaşı izleri
hatta sonra
hatıralara tutunur
güneşe bakarken
kamaşırken gözleri
gülümserler çocuk ruhunda..
uçurtmalar bulutları sobeler gökyüzünde
kuşlar kederle uçar...
Öyle mahzunca
mayalanır yüreğinin hamuru
çocukluğun en saf haliyle
Özgen Dk
Kayıt Tarihi : 9.12.2021 03:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özgen Dk](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/12/09/cocuklar-319.jpg)
Mutlu olmak isteyen büyümesin.
Yüreğinize sağlık.
TEBRİKLER SAYIN KIRNAK
TÜM YORUMLAR (3)