Şu koca dağlar üstüme geliyor...
İri kayalar fırlatıyorlar sîneme.
Hâlâ dağdârım
Ve hâlâ noksan...
Bir dönsem
Hîn-i sabâvete,
Her şey geçecek,
Onacak...
Ve beni adam edecek çocukluğum.
Gayrı ağaçlar,
Elimde gezdirdiğim çomağım;
Dağlar, sapanıma koyduğum taş parçaları olacak...
Ve deniz,
Fütursuzca içine atladığım çamurlu su çukuru...
Gökyüzü...
...
Gökyüzü yine benden ırak,
Yine memnû...
Kayıt Tarihi : 22.7.2024 14:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Kaan Bilgin](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/07/22/cocukca-yasamak-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!